Als ik zeg Texel, dan denk jij waarschijnlijk aan duinen, strandhuisjes, zeehondjes, zon en vooral zomerse temperaturen. Maar wat als ik zeg Texel in de winter? Vraag je je dan af wat je kunt doen op Texel? Toen ik om me heen vertelde dat we afgelopen kerstvakantie naar Texel zouden gaan, was menig reactie toch wel ‘brrr koud’ en ‘pas je op dat je niet wegwaait?’ Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet weet of we met temperaturen van rond de 7 graden echt het winterse Texel hebben ervaren. Maar dat we de vijf dagen op Texel vol leuke belevenissen hebben gehad, is een feit. En dat we Texel aan iedereen kunnen aanraden, blijkt wel uit het feit dat we zelf graag nog eens terug zouden gaan.
Op maandag, vlak voor de feestdagen, vertrekken we richting Texel. Dat meerdere mensen op het idee waren gekomen om de feestdagen op Texel door te brengen, wordt bij de boot snel duidelijk. We missen nét de boot en moeten daardoor een uurtje wachten. Dankzij het vermaak via iPads en ander beeldschermmateriaal is dat voor ons geen enkel probleem. Voor we er erg in hebben zijn we een uur verder en rijden we met de auto de boot op.
Texel, je zit er zo
Ik was nog nooit eerder op Texel geweest en hoewel ik vroeger altijd goed oplette bij topografie, had ik geen idee hoe ver het varen zou zijn. Volgens de man zouden we een half uur op de boot zitten. Maar wanneer we nog maar net vertrokken zijn, is er al weer land in zicht. Het is net ver genoeg voor een bakkie koffie op de boot. Kortom, je bent er echt binnen no-time. Opvallend is hoe soepel het oprijden en afrijden met de auto verloopt. En na een paar honderd meter gaat iedere auto zijn eigen weg, verspreid over Texel.
Wij gaan richting ons verblijf bij camping Loodsmanduin, een heerlijke chalet in de duinen. Zoals je wel kunt indenken, is het in de winter niet druk op de camping. Maar toch zijn alle chalets op de camping volgeboekt. Een chalet is namelijk een prima verblijf in de winter. Het is comfortabel en warm genoeg. Omdat de feestdagen eraan zitten te komen, lijkt het ons verstandig om eerst wat boodschappen in huis te halen. Er wordt ons verteld dat er in Den Burg een Jumbo te vinden is en we besluiten om eerst dat af te vinken. Den Burg ligt op ongeveer 10 minuutjes afstand van Den Hoorn, waar onze chalet ligt. Na het doen van de boodschappen en het installeren van onszelf in de chalet, is het tijd om de omgeving een beetje te ontdekken. Bovendien hebben we onze hond weer mee en ook zij moet er nodig even uit.
Schotse Hooglanders op Texel
Vanuit onze accommodatie wandelen we zo de duinen in, hoe heerlijk is dat! In de verte zien we een bunker bovenop een duin liggen. Via Google Maps, een ideale manier om de omgeving te verkennen, zie ik dat het een uitzichtpunt is en dus een mooie plek om naartoe te wandelen. Maar het wordt nog een mooiere plek wanneer we ontdekken dat er iconische Schotse Hooglanders in dit duingebied leven. Opeens staan we oog in oog met deze prachtige beesten met indrukwekkende hoorns en net iets te lange pony. Ik ontdek dat er ook wilde paarden in dit gebied moeten zijn, maar deze houden zich nog even schuil. Misschien kunnen we ze later in deze week spotten? Mijn gevoel zegt in ieder geval dat het sowieso een weekje wordt waarin we de kinderen enthousiast kunnen krijgen om dieren te gaan spotten. Want we zijn op Texel en op Texel zijn natuurlijk zeehondjes!
Ecomare
We hebben één activiteit vast gepind, een must-do op Texel vinden wij. De rest van de week hielden we een beetje vrij voor spontane avonturen, deze zijn tenslotte het leukste. Maar goed, Ecomare stond voor ons dus vast om te bezoeken. Mijn kinderen zijn dol op zeehondjes en we hebben ze ook al een aantal keren in het wild mogen spotten. In Denemarken, hoewel mijn jongste die ervaring liever wil vergeten. En in Noord Frankrijk bij de Baai van de Somme. Deze excursies waren allebei onder begeleiding van een gids, maar hoe tof zou het zijn als we ze een keer zelf kunnen spotten? Heel tof! Maar eerst gaan we van alles over deze beestjes leren in Ecomare. Ecomare combineert de opvang van zeehonden en vogels met een natuurmuseum en zeeaquarium. Een zeer vermakelijke en leerzame combinatie waar de kinderen nog lang over napraten. We sluiten ons bezoek af met een wandeling door de duinen bij Ecomare en besluiten om nog een keer naar Den Burg te rijden.
Het is 24 december, bijna kerstavond en erg gezellig in het kleine dorp. Hier en daar wordt er kerstmuziek gemaakt en de gluhwein ruik ik al van ver. We stuiten op een speelgoedwinkel, iets waar de kinderen altijd wel voor te paaien zijn. Maar dit is geen ‘gewone’ speelgoedwinkel. Het is een échte Texelse speelgoedwinkel, aangezien deze volhangt met vliegers. Terwijl de kinderen bij alles wat ze zien roepen ‘mag ik dat’, check ik even het weerbericht voor de volgende dag. Want misschien is vliegeren wel een heel goed idee? De weerberichten spreken mijn idee niet tegen en ik vraag voorzichtig aan de verkoper of hij me wat kan vertellen over vliegeren. En voor ik er erg in heb zijn we een half uur verder en kan ik een spreekbeurt houden over vliegeren. Of het is een super goede verkoper, of het is gewoon een heel goed idee om te vliegeren op Texel, maar we komen er niet meer onder uit. We rekenen een vlieger in de kleuren van Texel af en rijden weer richting onze chalet om met elkaar kerstavond door te brengen.
Vliegeren op Texel, ook in de winter
Eerste kerstdag, uiteraard beginnen we met een kerstontbijtje. Camping Loodsmansduin heeft zijn eigen broodjes service en deze zijn heel gemakkelijk via hun website te bestellen. Het weer is precies zoals voorspeld, een heerlijk winterzonnetje. Via een Texelaar had ik de tip gekregen om de Horsmeertjes op te zoeken. Een wandeling door het duingebied, langs de Geul richting de Horsmeertjes was dan ook een heel goed idee deze morgen. In de verte spotten we weer wat Schotse Hooglanders, dit keer geen oog in oog ervaring. De prachtige omgeving schreeuwt naar het maken van foto’s, maar de dreigende lucht die opeens boven ons hangt, zegt dat we terug naar onze chalet moeten.
Niets is zo veranderlijk als het weer, want wanneer we weer bij onze accommodatie aankomen is het spontaan weer opgeklaard. Een lekkere wandeling kunnen we in ieder geval ook afvinken. Hoog tijd om onze vlieger te gaan proberen. Dit gaan we doen bij de strandtent van Paal 9, de andere tip van de Texelaar. Op hoop van zegen dat de strandtent open is op eerste kerstdag, want ik had hier en daar gelezen dat er heel veel gesloten zou zijn. Voor de zekerheid had ik dan ook wat koeken en pakjes drinken in de achterbak gegooid, maar dat kan natuurlijk niet op tegen een warme chocolademelk met slagroom. Wanneer we bij Paal 9 aankomen is het al snel duidelijk. De strandtent is open, maar ook behoorlijk vol. Dan maar eerst de vlieger uitproberen, tot grote vreugde van de kinderen, want die hebben er zin in.
We hebben een 2-lijns vlieger gekocht, net even wat leuker dan één lijn volgens de verkoper. Met een 2-lijns vlieger kun je de vlieger ook echt besturen. Het waait flink op Texel, iets waar het eiland bekend om staat en ook op deze eerste kerstdag staat er een flinke wind. Vliegeren met twee lijnen is zeker een uitdaging, maar al snel hebben de kinderen het redelijk onder de knie. Het is een toffe activiteit voor ze en ik zou bijna een beetje jaloers worden, omdat ik maar niet aan de beurt kom.
Ondanks dat het zonnetje zo nu en dan schijnt, beginnen we het toch een beetje fris te krijgen. We doen een poging om een plekje in de strandtent te bemachtigen en dat lukt! Met een lekkere borrel inclusief borrelhap komen we tot de conclusie dat we een heerlijke eerste kerstdag hebben.
Omdat we weer een beetje opgewarmd zijn en ook weer wat energie hebben, gaan we nog voor een korte wandeling in het dennenbos van Texel. In het dennenbos is het uitkijkpunt en speelbos Fonteinsnol te vinden. Bovenop het uitkijkpunt is vooral, heel verrassend, dennenbos te zien. En het speelbos is echt zo’n bos waar je tijdens een mooie zomerdag uren kunt vertoeven met het spellen van spelletjes en het bouwen van hutten.
Maar na een half uurtje slaat de moeheid toe, bij wie mag jij invullen, maar het wordt in ieder geval hoog tijd om de activiteiten voor vandaag af te sluiten. Op naar de volgende kerstdag!
De schatten van het strandjutten
Tijdens tweede kerstdag zijn er meer activiteiten geopend op Texel. We kiezen ervoor de dag te beginnen bij het Maritiem-en juttersmuseum Flora. In dit museum stap je echt in de wereld van het wereld van het strandjutten, wat vooral bestaat uit heel veel troep. Ontelbaar veel vissershandschoenen, boeien en andere meuk die op het strand van Texel gevonden is. De kinderen stormen, na een poging om de speurtocht te volgen, direct op de oud Hollandse spelletjes af. Gelukkig is de speurtocht interessant genoeg om zelf mee door te gaan en dus zoeken de man en ik door het museum heen naar antwoorden en letters. Na een kleine twee uur besluiten we dat we genoeg meuk gezien hebben en bovendien krijgen we honger. De vuurtoren staat nog hoog op mijn to-do lijst, ook kan kan ik een kiekje met sneeuw wel vergeten. Maar ik tel mijn zegeningen, want het zachte winterweer op Texel is zeker niet verkeerd. We rijden richting het andere puntje van Texel, voorbij De Cocksdorp.
Zoals ik al zei, onze buikjes knorren, dus voordat we een blik werpen op de vuurtoren, strijken we neer bij de strandtent. Na een kerstlunch, twee kroketten op brood weliswaar, maar ik vind het heerlijk, besluiten we om even het strand op te wandelen. We hebben de vlieger weer bij ons, maar om één of andere reden is het windstil op het strand van Texel. Zei de verkoper niet dat het altijd waait op Texel? We doen een paar pogingen om de vlieger de lucht in te krijgen, maar dat is zo goed als niet te doen. We zitten ook nog in de jutters mentaliteit en dus laten we het vliegeren voor wat het is en richten we ons op de schelpen en andere schatten op het strand.
Zeehondjes gespot!
Maar die ene Texelaar, waar ik het al eerder over had, vertelde me dat je niet alleen naar het strand moet kijken, maar ook af en toe een blik werpen in de zee. Nieuwsgierige zeehondjes steken namelijk hun koppie wel eens boven water. Een mooiere belevenis op Texel kan ik me niet indenken. Met dat in mijn achterhoofd lopen we richting de zee. Hoe goed ik mijn best ook doe om de kinderen te waarschuwen tegen natte voeten, loopt de eerste binnen 5 minuten al met natte sokken rond. En terwijl ik roep, ‘pas op voor die golf!’, zie ik warempel op nog geen 10 meter vanaf de rand een koppie boven het water uit komen. En ja hoor, om de beurt steekt er een aandoenlijk koppie uit het water om ons te verwennen met een lieve blik. Alsof ik ze besteld had. Zo’n vijf minuutjes mogen we van de zeehondjes genieten en dan verdwijnen ze weer.
Na een paar uurtjes op het stand vertoeven, beginnen we toch weer te merken dat het toch echt winter is en willen de kinderen het liefste terug naar onze accommodatie. Zelf zou ik graag nog even de vuurtoren in klimmen, maar ik besluit om het toch ook maar voor gezien te houden. Het is inmiddels ook wat bewolkter geworden, echt een fantastisch uitzicht zal het op dit moment dus niet geven.
Zonder dat we er erg in hebben, zijn we weer een hele dag op pad geweest. Dat is denk ook wel wat Texel uitlokt, kom beleven en ervaren! Ook al is het winter en ook al is het kerst.
De dag na kerst, de wel bekende derde kerstdag, is het voor ons alweer tijd om in te pakken en afscheid te nemen van dit fijne eiland. Dat doe ik met het maken van nog een paar fotootjes van de kerk bij Den Hoorn, voor ons was dit afgelopen week steeds hét herkenningspunt dat we weer bijna bij camping Loodsmanduin waren.
En nog voor we de boot oprijden, wordt er al gevraagd wanneer we weer een keer naar Texel gaan. Want hadden ze nou goed gehoord dat je hier lammetjes kunt knuffelen in de lente?
